ในวันหนึ่งที่อากาศร้อนจัด หมาจิ้งจอกตัวหนึ่งเดินไปในป่าและรู้สึกหิวมาก ขณะเดินไปมันเห็นพวงองุ่นสีม่วงสดใสห้อยอยู่บนต้นไม้สูง มันพยายามกระโดดไปยังพวงองุ่นนั้นหลายครั้ง แต่ไม่สามารถถึงได้
หมาจิ้งจอกพยายามอย่างหนัก แต่ทุกครั้งที่กระโดดไป ก็ยังไม่สามารถคว้าพวงองุ่นนั้นได้ มันเริ่มรู้สึกหงุดหงิดและเหนื่อยล้า
ในที่สุด หมาจิ้งจอกก็หยุดพักและมองไปยังองุ่นที่ยังแขวนอยู่บนต้นไม้ มันพูดกับตัวเองว่า “องุ่นนั้นมันเปรี้ยวและไม่น่ากินเลย” มันพยายามทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นโดยการลดค่าขององุ่นที่มันไม่สามารถเข้าถึงได้
แล้วหมาจิ้งจอกก็เดินจากไป พร้อมกับคิดว่ามันไม่ได้อยากได้องุ่นนั้นจริง ๆ หรอก
บทเรียนจากนิทาน: นิทานนี้สอนให้เราเข้าใจว่ามักจะมีความง่ายต่อการมองค่าของสิ่งที่เราต้องการเมื่อเราไม่สามารถเข้าถึงมันได้ ความรู้สึกนี้เรียกว่า “การลดค่าความต้องการ” ซึ่งช่วยให้เรารู้จักยอมรับและปฏิบัติต่อความพ่ายแพ้หรือสิ่งที่เราไม่สามารถบรรลุได้อย่างมีความสุขและเข้าใจ