กาลครั้งหนึ่ง ในหมู่บ้านเล็กๆ มีไก่ตัวหนึ่งที่มีความรับผิดชอบในการปลุกชาวบ้านให้ตื่นแต่เช้า ไก่ตัวนี้มีนิสัยที่ขยันขันแข็งมากและทำงานอย่างสม่ำเสมอทุกเช้า ด้วยเสียงขันที่ดังและร่าเริง ทำให้ชาวบ้านเริ่มวันใหม่ได้อย่างสดใส
วันหนึ่ง พระอาทิตย์ได้พบกับไก่และรู้สึกประหลาดใจที่เห็นไก่ทำงานอย่างหนักทุกวัน พระอาทิตย์จึงถามไก่ว่า “เจ้าทำงานอย่างนี้ทุกวันทำไม? พอถึงเวลาเช้า ข้าจะขึ้นฟ้าสูงและทำให้วันใหม่เริ่มต้น เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นคนสำคัญในการทำให้วันเริ่มต้นอย่างไร?”
ไก่ตอบด้วยความมั่นใจว่า “ข้ารู้ว่าพระอาทิตย์มีบทบาทในการทำให้วันใหม่เริ่มต้น แต่ข้าทำงานอย่างนี้เพราะรู้ว่าการทำงานอย่างขยันขันแข็งช่วยให้ชาวบ้านเริ่มวันใหม่ได้อย่างมีความสุขและพร้อมสู้กับวันใหม่”
พระอาทิตย์ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกประทับใจและกล่าวว่า “ขอขอบคุณเจ้าที่ทำให้วันใหม่เริ่มต้นได้อย่างดี ข้าหลายครั้งอาจจะคิดว่าข้าคือผู้สำคัญ แต่เจ้าก็ได้พิสูจน์แล้วว่า การทำงานอย่างสม่ำเสมอและขยันขันแข็งนั้นมีคุณค่าและสำคัญเช่นกัน”
ตั้งแต่นั้นมา พระอาทิตย์และไก่ได้เคารพซึ่งกันและกัน และไก่ก็ยังคงทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่ เพราะรู้ว่าแม้แต่การทำงานเล็กๆ น้อยๆ ก็มีความสำคัญและสามารถทำให้ชีวิตของผู้อื่นดีขึ้นได้
บทเรียนจากนิทานนี้: ความขยันขันแข็งและการทำงานอย่างสม่ำเสมอนั้นมีความสำคัญไม่แพ้กันกับความสามารถหรือความยิ่งใหญ่ของผู้อื่น การทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุดสามารถสร้างผลดีและช่วยให้ผู้อื่นมีชีวิตที่ดีขึ้น