กาลครั้งหนึ่ง มีไก่ตัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในฟาร์ม มันเป็นไก่ที่มีนิสัยชอบขันทุกเช้าตรู่ ไก่ตัวนี้เชื่อว่าเมื่อมันขัน พระอาทิตย์จึงจะขึ้นมาให้แสงสว่างและเริ่มต้นวันใหม่ ไก่จึงขันอย่างตั้งใจทุกเช้าโดยไม่ขาด เชื่อมั่นว่าตนเองเป็นผู้ทำให้โลกสว่างและพระอาทิตย์ขึ้น
วันหนึ่ง ไก่ตื่นสายและไม่ทันได้ขันในเวลาปกติ มันรู้สึกกังวลใจอย่างมาก เพราะคิดว่าถ้าตนไม่ขัน พระอาทิตย์จะไม่ขึ้น แต่แล้วเมื่อมันออกมานอกเล้า มันก็พบว่าพระอาทิตย์ขึ้นมาแล้วโดยที่ไม่ต้องอาศัยเสียงขันของมันเลย
ไก่รู้สึกตกใจและอายที่ตัวเองเคยเข้าใจผิดมาตลอด มันจึงได้เรียนรู้ว่าโลกยังคงดำเนินไปตามวิถีของมันเอง ไม่ได้ขึ้นอยู่กับตนแต่อย่างใด
ข้อคิด:
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เราไม่ควรคิดว่าตนเองเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่ง เพราะบางครั้งสิ่งต่างๆ ในโลกไม่ได้ขึ้นอยู่กับเรา ความถ่อมตนและการเข้าใจในความเป็นจริงจะช่วยให้เรามีชีวิตที่สงบสุขยิ่งขึ้น