กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในทุ่งหญ้าที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง มีกลุ่มฝูงแกะอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ทุกวันพวกแกะจะออกไปหาหญ้ากินตามทุ่งโดยไม่ต้องกังวลเรื่องอันตรายใด ๆ เพราะพวกมันมีสุนัขเลี้ยงแกะคอยเฝ้าระวังอยู่เสมอ
แต่แล้ววันหนึ่ง หมาป่าผู้หิวโหยก็ปรากฏตัวขึ้น มันเฝ้าดูแกะมาหลายวันและพยายามหาทางจับแกะกินเป็นอาหาร ทว่าไม่สามารถทำได้เพราะสุนัขเลี้ยงแกะคอยเฝ้าระวังอยู่ตลอดเวลา หมาป่าจึงคิดแผนการอันชาญฉลาดขึ้นมา
มันไปพบซากแกะที่ตายแล้ว จึงลอกหนังแกะออกมาสวมใส่ หมาป่าปลอมตัวเป็นแกะและเดินเข้าไปในฝูงแกะโดยไม่มีใครสงสัย แม้แต่สุนัขเลี้ยงแกะก็ไม่ทันสังเกตเห็นความผิดปกติ หมาป่าเดินปะปนอยู่ในฝูงแกะราวกับมันเป็นหนึ่งในฝูง จากนั้นหมาป่าก็ค่อย ๆ เลือกเหยื่อของมันอย่างใจเย็น
เมื่อค่ำลงและฝูงแกะกลับเข้าคอก หมาป่าก็ยังอยู่ในฝูงด้วย มันเลือกจับแกะตัวที่อ้วนที่สุดมากินเป็นอาหารในยามกลางคืน โดยที่ไม่มีใครรู้ว่ามีหมาป่าอยู่ในฝูงแกะ วันต่อมา หมาป่าก็ทำแบบเดิมอีกครั้ง มันอิ่มท้องทุกคืนจากการปลอมตัวเป็นแกะ
วันหนึ่ง คนเลี้ยงแกะสังเกตเห็นว่ามีแกะหายไปเรื่อย ๆ เขาจึงเฝ้าดูพฤติกรรมของฝูงแกะอย่างใกล้ชิด และในที่สุดก็พบว่ามีแกะตัวหนึ่งที่ดูแปลกไปจากเดิม เมื่อเขาตรวจสอบให้ละเอียดก็พบว่ามันคือหมาป่าที่ปลอมตัวมา คนเลี้ยงแกะจึงจับหมาป่ามาลงโทษ ทำให้ฝูงแกะกลับมาอยู่ในความสงบสุขอีกครั้ง
ข้อคิด: นิทานเรื่องนี้สอนให้เราระมัดระวังต่อผู้ที่อาจจะหลอกลวงเราด้วยการแสร้งทำตัวเป็นมิตร เราไม่ควรไว้ใจเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอก แต่ควรพิจารณาพฤติกรรมและการกระทำด้วย