Tag: หนู

ในหมู่บ้านเล็กๆ หนูตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ซึ่งมีหีบไม้สวยงามวางอยู่มุมหนึ่งของห้อง หนูตัวนี้มีชื่อว่า “น้อยหน่า” ซึ่งเป็นหนูที่ฉลาดและมีความคิดสร้างสรรค์ วันหนึ่ง น้อยหน่าตัดสินใจที่จะสำรวจหีบไม้ในบ้าน หลังจากที่เห็นเจ้าของบ้านเปิดหีบไม้และนำของออกไป หลายครั้งแล้ว มันรู้สึกอยากรู้ว่ามีอะไรอยู่ในนั้น เมื่อได้โอกาส น้อยหน่าก็ปีนขึ้นไปที่หีบไม้และเปิดฝาหีบออก พบว่าในหีบมีของล้ำค่าและของเก่าแก่หลายชิ้น แต่ที่สำคัญที่สุดคือมีขนมที่อร่อยอยู่มากมาย น้อยหน่าตื่นเต้นและเริ่มทานขนมที่พบในหีบ หลังจากทานขนมไปแล้ว น้อยหน่าก็รู้สึกถึงความไม่สบายใจ มันเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ควรอยู่ในหีบไม้ซึ่งเป็นของของเจ้าของบ้าน และมันรู้สึกผิดที่กินขนมโดยไม่ได้รับอนุญาต เมื่อเจ้าของบ้านกลับมาถึงบ้าน เขาพบว่ามีขนมหายไปจากหีบไม้ และพบรอยเท้าของหนูอยู่ในหีบ เจ้าของบ้านตัดสินใจตามหาหนูและพบกับน้อยหน่า น้อยหน่าออกมาจากหีบไม้และพูดว่า “ฉันขอโทษที่เข้ามาในหีบไม้และกินขนมของท่าน ฉันแค่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นและไม่คิดว่าจะทำให้ท่านไม่พอใจ” เจ้าของบ้านยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจว่าความอยากรู้อยากเห็นนั้นเป็นธรรมชาติของทุกคน แต่ครั้งหน้าอย่าลืมขออนุญาตก่อนที่จะเข้ามาในที่ที่ไม่ใช่ของตนเอง”…

ในเมืองที่เต็มไปด้วยความคึกคัก มีหนูตัวหนึ่งชื่อว่า รีมี (Remy) ที่รู้จักกันดีในฐานะหนูที่ฉลาดและช่างสงสัย วันหนึ่งขณะที่รีมีออกสำรวจตลาดที่พลุกพล่าน เขาได้พบกับร้านขายหอยนางรมเล็กๆ ร้านนี้เป็นร้านที่ขายหอยนางรมสดๆ และเจ้าของร้านเป็นชายชราที่มีดวงตาสดใส รีมีรู้สึกสนใจในสิ่งที่เห็น เขาจึงเข้าไปใกล้ร้านนั้น เจ้าของร้านเห็นหนูตัวเล็กและยิ้มให้กับเขา และตัดสินใจจะเล่าเรื่องที่เกี่ยวกับหอยนางรมให้ฟัง “รู้ไหม,” เจ้าของร้านกล่าว “หอยนางรมมีวิธีพิเศษในการจัดการกับสิ่งที่ทำให้มันรู้สึกไม่สบายใจ” รีมีรู้สึกสงสัย “มันคืออะไร?” เขาถาม เจ้าของร้านอธิบายว่า “เมื่อหอยนางรมได้รับเม็ดทรายหรือสิ่งที่เล็กๆ แต่ทำให้มันรู้สึกระคายเคือง มันจะเริ่มหลั่งสารที่เรียกว่านาเคอร์เพื่อหุ้มสิ่งระคายเคืองนั้น และเมื่อเวลาผ่านไป นาเคอร์จะทับถมกันจนเกิดเป็นไข่มุกที่สวยงาม” รีมีรู้สึกทึ่ง “ดังนั้นหอยนางรมแปลงสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ให้กลายเป็นสิ่งสวยงาม?” “ใช่เลย,” เจ้าของร้านตอบ รีมีคิดถึงบทเรียนนี้ขณะเขาเดินออกไป…

ครั้งหนึ่งในป่าลึก มีราชสีห์ตัวใหญ่และแข็งแกร่งที่เป็นราชาแห่งป่า วันหนึ่งขณะนอนหลับอยู่ในถ้ำ ราชสีห์ถูกปลุกขึ้นโดยเสียงของหนูตัวเล็กที่วิ่งไปมาบนตัวของมัน ราชสีห์โกรธมากและจับหนูไว้ในกรงเล็บของมัน หนูขอโทษและขอให้ราชสีห์ปล่อยตนไปโดยให้สัญญาว่าจะช่วยเหลือราชสีห์หากวันหนึ่งต้องการ ราชสีห์หัวเราะที่ข้อเสนอของหนู และเห็นว่ามันไม่สมเหตุสมผลที่จะช่วยราชสีห์ได้ แต่มันก็ปล่อยหนูไปในที่สุด วันหนึ่ง ราชสีห์ถูกจับอยู่ในกับดักของนักล่า หนูที่เดินผ่านมาพบเห็นสถานการณ์จึงรีบเข้าไปช่วย โดยใช้ฟันเล็ก ๆ ของมันในการกัดเชือกที่พันตัวราชสีห์ให้หลุดออก ราชสีห์ได้รับการช่วยเหลือจากหนูและรู้สึกขอบคุณมาก ราชสีห์และหนูได้กลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และราชสีห์ตระหนักถึงความสำคัญของความเมตตาและความจริงใจที่อาจมาจากสิ่งที่ดูเหมือนไม่สำคัญ บทเรียนจากนิทาน: นิทานนี้สอนให้เราเห็นถึงความสำคัญของการให้ความช่วยเหลือแก่ผู้อื่นโดยไม่คำนึงถึงขนาดหรือความสำคัญของพวกเขา การเมตตาต่อผู้อื่นสามารถนำไปสู่การได้รับความช่วยเหลือกลับมาเมื่อเราต้องการ และความสัมพันธ์ที่ดีสามารถสร้างจากการให้ความเคารพและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน