นิทาน อีกาและหอยแมลงภู่ : The story of the crow and the mussel
ในวันหนึ่งที่อากาศร้อนจัด และแสงแดดส่องสว่างทั่วชายหาด อีกาตัวหนึ่งบินไปตามแนวชายฝั่ง มันรู้สึกหิวและต้องการหาที่พักพิงจากความร้อน มันค้นหาสถานที่สบาย ๆ และหยุดพักใกล้โขดหินที่ริมทะเล ขณะที่อีกากำลังพักผ่อนอยู่บนโขดหิน มันสังเกตเห็นหอยแมลงภู่ที่ติดอยู่บนโขดหินโดยไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ หอยแมลงภู่พยายามยืดตัวและคลานออกจากที่ติดอยู่ แต่ดูเหมือนว่ามันจะติดแน่นมากเกินไป หอยแมลงภู่มองไปที่อีกาด้วยความสิ้นหวังและตะโกนออกมา “กรุณาช่วยฉันด้วย! ฉันติดอยู่ที่นี่และไม่สามารถเคลื่อนที่ได้เลย” อีกาเห็นใจและบินลงไปใกล้หอยแมลงภู่ มันใช้ปากแข็งแรงของมันพยายามดึงหอยแมลงภู่ออกจากโขดหิน อย่างไรก็ตาม การดึงนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะหอยแมลงภู่ติดแน่นกับหินอย่างมาก และอีกาก็ต้องใช้ความพยายามอย่างหนัก อีกาต้องพักเพื่อพักหายใจแล้วกลับมาทำงานอีกครั้ง โดยไม่ยอมแพ้ มันพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยหอยแมลงภู่ แม้จะเหนื่อยและทุลักทุเล แต่ความตั้งใจของมันไม่ลดลง หลังจากผ่านไปหลายช่วงเวลาและหลายความพยายาม ในที่สุด อีกาก็สามารถดึงหอยแมลงภู่ออกจากโขดหินได้สำเร็จ หอยแมลงภู่หลุดออกจากที่ติดอยู่และมีความสุขมาก “ขอบคุณมาก! ฉันไม่รู้จะพูดอะไรดี” หอยแมลงภู่กล่าวด้วยความซาบซึ้ง “ฉันติดอยู่ที่นี่นานมากและไม่มีใครช่วยฉันได้เลย” อีกาตอบด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรเลย การช่วยเหลือกันเป็นสิ่งที่ดีเสมอ ฉันดีใจที่สามารถช่วยคุณได้” หอยแมลงภู่รู้สึกซาบซึ้งในความเมตตาของอีกาและเสนอให้มันอยู่ที่ชายหาดเพื่อพักผ่อนด้วยกัน “เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ไหม? และฉันจะคอยช่วยเหลือคุณหากคุณต้องการ”…