นิทาน สิงโต แพะ และอีแร้ง : The story of the lion, the goat and the vulture
ในป่าใหญ่ที่เขียวขจี มีสิงโตตัวหนึ่งที่เป็นราชาแห่งป่า ด้วยขนาดและความแข็งแกร่งของมัน มันมีอำนาจมากมายและสามารถคุ้มครองป่าได้อย่างดี วันหนึ่ง สิงโตออกไปล่าหาอาหารและพบว่าไม่มีสัตว์อื่น ๆ อยู่ในบริเวณใกล้เคียง ในขณะเดียวกัน แพะตัวหนึ่งได้หลงทางจากฝูงของมันและมาอยู่ในบริเวณที่ไม่คุ้นเคย ขณะที่แพะเดินไปเรื่อยๆ มันพบอีแร้งที่นั่งอยู่บนต้นไม้ และแพะรู้สึกหวาดกลัวเมื่อเห็นสิงโตใกล้เข้ามา แพะเริ่มตกใจและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพื่อเอาชีวิตรอด ในขณะที่อีแร้งเริ่มคิดวิธีที่จะช่วยแพะและตนเองไปด้วย มันคิดว่าจะใช้ความรู้ในการหาอาหารและความรู้เกี่ยวกับสิงโตเพื่อหาทางออกจากสถานการณ์นี้ สิงโตเดินไปที่แพะและเตรียมที่จะโจมตี แพะร้องขอชีวิตโดยกล่าวว่า “กรุณาอย่าทำร้ายฉัน ฉันเป็นเพียงแพะตัวเล็ก ๆ ที่หลงทาง ถ้าท่านปล่อยฉันไป ฉันสัญญาว่าจะไม่กลับมาที่นี่อีก” อีแร้งเห็นว่าสิงโตกำลังลังเลจึงเข้าไปพูดกับมัน “ท่านราชสีห์ ถ้าท่านปล่อยแพะไป มันอาจเป็นประโยชน์ในการหาสิ่งที่มีคุณค่าในพื้นที่นี้ มันสามารถช่วยค้นหาสิ่งที่ท่านต้องการได้” สิงโตหยุดคิดและเริ่มพิจารณาคำพูดของอีแร้ง มันตระหนักว่าการปล่อยแพะไปอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า และแพะก็ไม่เป็นอันตรายมากเมื่อเปรียบเทียบกับการค้นหาหาอาหารอื่น ๆ สิงโตจึงตัดสินใจปล่อยแพะไป แพะขอบคุณสิงโตและอีแร้งอย่างมากที่ช่วยชีวิตมัน ในขณะที่อีแร้งรู้สึกดีที่สามารถใช้ความฉลาดและกลยุทธ์ในการช่วยเหลือทั้งตัวเองและแพะ สถานการณ์นี้ช่วยให้แพะและอีแร้งสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน สิงโตเรียนรู้ว่าการใช้ความคิดและการพิจารณาเป็นสิ่งสำคัญไม่น้อยไปกว่าพละกำลัง และการช่วยเหลือผู้อื่นอาจนำไปสู่ความสัมพันธ์และผลลัพธ์ที่ดี บทเรียนจากนิทาน:…