อักษรควบและอักษรนำ
อักษรควบ
อักษรควบ คือ พยัญชนะต้นที่มีเสียงพยัญชนะ 2 เสียงควบกัน โดยออกเสียงพร้อมกันในพยางค์เดียว
อักษรควบแท้
เกิดจาก ร ล ว ควบกับพยัญชนะอื่น
กร
เช่น กราบ กรอบ
กล
เช่น กลม กล้า
กว
เช่น กวาด กว้าง
ขร
เช่น ขรุขระ ขรัว
อักษรควบไม่แท้
เขียนเหมือนอักษรควบแต่ออกเสียงพยัญชนะเดียว
ทร
เช่น ทราบ (ซาบ)
จร
เช่น จริง (จิง)
ศร
เช่น ศรี (สี)
สร
เช่น สร้าง (สาง)
อักษรนำ
อักษรนำ คือ พยัญชนะต้น 2 ตัวที่เขียนเรียงกัน แต่ออกเสียงพยัญชนะตัวที่สองเท่านั้น โดยพยัญชนะตัวแรกไม่ออกเสียง
อักษรสูงนำอักษรต่ำ
ขย
เช่น ขยัน (ยัน)
สม
เช่น สมอง (มอง)
หญ
เช่น หญิง (ญิง)
หน
เช่น หนู (นู)
อักษรนำพิเศษ
อักษรนำที่มีลักษณะพิเศษ
อย
เช่น อยาก (ยาก)
อห
เช่น อหังการ
แบบฝึกหัด
จงเลือกคำที่มีอักษรควบแท้
คำที่ใช้ไม้ทัณฑฆาต
ไม้ทัณฑฆาต (์) เป็นเครื่องหมายที่ใช้กำกับพยัญชนะเพื่อให้พยัญชนะนั้นไม่ออกเสียง มักใช้ในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ
หลักการใช้ไม้ทัณฑฆาต
- ใช้กำกับพยัญชนะที่ไม่ต้องการออกเสียง
- มักใช้ในคำที่มาจากภาษาบาลี สันสกฤต เขมร และภาษาอื่นๆ
- ใช้เพื่อรักษารูปคำเดิมในภาษาต้นทาง
คำที่มาจากภาษาบาลี-สันสกฤต
พระพุทธรูป์
อ่านว่า: พระ-พุด-ทะ-รูบ
ศาสตร์
อ่านว่า: สาด
สัตว์
อ่านว่า: สัด
คำที่มาจากภาษาเขมร
กำสรด์
อ่านว่า: กำ-สอน
อินทร์
อ่านว่า: อิน
เสวตร์
อ่านว่า: เส-เหวด
คำที่มาจากภาษาอื่นๆ
สปอรต์
อ่านว่า: สะ-ปอด
มาจากภาษาอังกฤษ
โปรเจค์
อ่านว่า: โปร-เจก
มาจากภาษาอังกฤษ
เชิต์
อ่านว่า: เชิด
มาจากภาษาอังกฤษ
แบบฝึกหัด
เติมไม้ทัณฑฆาตให้ถูกต้อง
เทคโนโลยี
กราฟ
คำที่มักเขียนผิด
ในภาษาไทยมีคำหลายคำที่มักเขียนผิด เนื่องจากการออกเสียงที่คล้ายคลึงกัน หรือความไม่คุ้นเคยกับรูปคำที่ถูกต้อง
คำที่มักเขียนผิดวรรณยุกต์
เห็น ✓
คำที่ถูกต้อง
เห้น ✗
คำที่ผิด
เป็น ✓
คำที่ถูกต้อง
เปน ✗
คำที่ผิด
เท่านั้น ✓
คำที่ถูกต้อง
เท่านั่น ✗
คำที่ผิด
คำที่มักเขียนผิดตัวสะกด
บริการ ✓
คำที่ถูกต้อง
บริกาล ✗
คำที่ผิด
ภาพยนตร์ ✓
คำที่ถูกต้อง
ภาพยนต์ ✗
คำที่ผิด
อนุญาต ✓
คำที่ถูกต้อง
อนุยาต ✗
คำที่ผิด
คำที่มักเขียนผิดเพราะการออกเสียง
โทรศัพท์ ✓
คำที่ถูกต้อง
โทรสับ ✗
คำที่ผิด
ประโยชน์ ✓
คำที่ถูกต้อง
ประโยด ✗
คำที่ผิด
คำที่มักเขียนผิดเพราะความเคยชิน
กระทันหัน ✓
คำที่ถูกต้อง
กะทันหัน ✗
คำที่ผิด
อัศจรรย์ ✓
คำที่ถูกต้อง
อัศจันทร์ ✗
คำที่ผิด
แบบฝึกหัด
เลือกคำที่เขียนถูกต้อง
ข้อใดเขียนถูกต้อง?
ข้อใดเขียนถูกต้อง?
การใช้พจนานุกรมเบื้องต้น
พจนานุกรมเป็นเครื่องมือสำคัญในการค้นหาความหมายของคำ การสะกดคำที่ถูกต้อง และการใช้คำให้เหมาะสม
ประโยชน์ของพจนานุกรม
- ค้นหาความหมายของคำที่ไม่รู้จัก
- ตรวจสอบการสะกดคำที่ถูกต้อง
- ศึกษาที่มาของคำ
- เรียนรู้วิธีการใช้คำในบริบทต่างๆ
- ค้นหาคำที่มีความหมายใกล้เคียงหรือตรงข้าม
วิธีค้นหาคำในพจนานุกรม
- เรียงตามลำดับอักษร ก-ฮ
- ค้นหาตามรากศัพท์หรือคำหลัก
- สังเกตคำที่มีวรรณยุกต์จะอยู่หลังคำที่ไม่มีวรรณยุกต์
- คำที่มีตัวสะกดเรียงตามมาตราตัวสะกด
ตัวอย่าง:
กา กาก กาง กาด กาน กาบ กาม กาย กาว
ก่า ก้า ก๊า ก๋า
ส่วนประกอบของพจนานุกรม
คำหลัก
คำที่ต้องการค้นหาความหมาย
คำอ่าน
วิธีการออกเสียงคำนั้น
ชนิดของคำ
เช่น น. (นาม), ก. (กริยา), ว. (วิเศษณ์)
ความหมาย
คำอธิบายความหมายของคำนั้น
ตัวอย่างประโยค
ประโยคตัวอย่างที่ใช้คำนั้น
ตัวอย่างการค้นหาคำในพจนานุกรม
เห็น
[เฮ็น]
ก. รู้ด้วยตา, รับรู้ด้วยตา, ปรากฏแก่ตา
ตัวอย่าง: ฉันเห็นเขาเดินมาแต่ไกล
ประโยชน์
[ปฺระ-โหยด]
น. สิ่งที่เป็นผลดีหรือเป็นคุณ
ตัวอย่าง: การออกกำลังกายมีประโยชน์ต่อสุขภาพ
อัศจรรย์
[อัด-สะ-จัน]
ว. แปลกประหลาด, น่าพิศวง, น่าทึ่ง
ตัวอย่าง: เขารู้สึกอัศจรรย์ใจที่เห็นปรากฏการณ์ธรรมชาติครั้งนี้